10 stycznia 1956 stworzył swoje pierwsze nagrania dla RCA w Nashville^[44], zarejestrował wówczas piosenki „Heartbreak Hotel”, „I Got a Woman”, „Money Money”, „I’m Counting on You” i „I Was the One”^[39]. 27 stycznia wydał singiel „Heartbreak Hotel”^[44], który osiągnął sukces komercyjny, rozchodząc się w nakładzie 2 mln egzemplarzy na świecie^[45]. Na przełomie stycznia i lutego nagrał jeszcze kilka piosenek w studiu RCA – „Blue Suede Shoes”, „My Baby Left Me”, „One-Sided Love Affair”, „So Glad You’re Mine”, „Tutti Frutti”, „I’m Gonna Sit Right Now and Cry Over You”, „Lawdy, Miss Clawdy” i „Shake, Rattle and Roll”^[46], które w marcu znalazły się na jego pierwszym albumie długogrającym, zatytułowanym po prostu Elvis Presley, który jeszcze przed premierą zamówiono w wówczas rekordowym nakładzie 362 tys. sztuk^[42]. Wiosną odbył pierwszą trasę koncertową po USA^[6]. Jego występy zachwycały licznie gromadzącą się pod sceną młodzież, za to oburzały miejscowych polityków i przedstawicieli organizacji religijnych, którzy określali je jako „skandaliczne” i „nieprzyzwoite”^[47][48].

Wiosną 1956 rozpoczął również karierę aktorską. Na zaproszenie wytwórni 20th Century Fox rozpoczął zdjęcia do westernu Kochaj mnie czule, który tuż po premierze wzbudził duże zainteresowanie szczególnie wśród młodej widowni^[49][50]. W międzyczasie wydał singiel z piosenkami „I Want You, I Need You, I Love You” i „My Baby Left Me”^[49]. 2 lipca nagrał utwory „Hound Dog”, „Don’t Be Cruel” i „Any Way You Want Me”, a singiel z pierwszymi dwiema piosenkami w krótkim czasie rozszedł się w nakładzie 5–6 mln egzemplarzy^[51] i przez 11 tygodni pozostawał na pierwszym miejscu listy przebojów Hot 100^[52]. Kilka dni później zagrał plenerowy koncert w Memphis, podczas którego powiedział: Wiecie, ci ludzie w Nowym Jorku w ogóle mnie nie zmienią. Pokażę wam dzisiaj jaki jest prawdziwy Elvis^[53]. W sierpniu sędzia w Jacksonville na Florydzie, nakazała Presleyowi poskromić swoje zachowanie, z czego artysta zakpił na kolejnym koncercie, przez cały występ stojąc niemal nieruchomo na scenie w jednym miejscu, nie licząc poruszania małym palcem^[54]. W tym czasie zaczęły ukazywać się na rynku pierwsze gadżety z wizerunkiem Presleya, m.in. koszulki, swetry, pióra, gitary, wody kolońskie oraz szminki ^[52]. We wrześniu za kwotę 50 tys. dol. dał występ w programie telewizyjnym Eda Sullivana; jego popisy sceniczne zostały jednak ocenzurowane, a operatorzy kamer kręcili go wyłącznie od pasa w górę, by nie demoralizować widzów widokiem rozkołysanych bioder Presleya^[55][56]. Program z udziałem artysty odnotował rekordowe wyniki oglądalności – obejrzało go ok. 54 mln widzów, co dało stacji CBS ok. 83% udziału w rynku)^[55]. W tym samym miesiącu wydał singiel z piosenkami „Love Me Tender” i „Anyway You Want Me”^[57].

W grudniu 1956 prasa nadała mu nieformalny tytuł „króla rock and rolla”^[58][49], który przylgnął do niego do końca jego kariery. W pierwszej połowie 1957 wydał trzy single „Too Much”, „All Shook Up” i „Teddy Bear”, które dotarły do pierwszego miejsca na listach przebojów^[59]. Wydał także minialbum pt. Peace in the Valley, na którym po raz pierwszy umieścił piosenki gospelowe^[60]. Po podpisaniu siedmioletniego kontraktu z Paramount Pictures zagrał główne role w filmach wytwórni: Kochając ciebie i Więzienny rock, za występy w nich otrzymał gażę w wysokości 250 tys. dol. oraz 50% zysków^[55]. Pierwszą produkcję promował singlem „Loving You”, który dotarł do pierwszego miejsca na amerykańskiej liście przebojów, oraz albumem z piosenkami z Kochając ciebie^[61]. Pod koniec sierpnia 1957 wyruszył w kolejną trasę koncertową po USA^[62], w kolejnym miesiącu wydał singiel „Jailhouse Rock”, a w listopadzie – minialbum z pozostałymi piosenkami z filmu Więzienny rock^[62]. Po sukcesie ostatniej EP-ki nagrał album świąteczny pt. Elvis Christmas Album^[62]. Do końca 1957 sprzedał 28 mln egzemplarzy wszystkich swoich singli oraz prawie 1 mln sztuk albumów studyjnych^[55]. W tym okresie zaczął zażywać proszki nasenne z powodu bezsenności spowodowanej nieregularnymi godzinami pracy^[63].

24 marca 1958 zgłosił się do komisji poborowej i został powołany do armii, zastrzegając sobie jedynie 60-dniowe odroczenie służby z racji kręcenia filmu Król Kreol^[64]. Zgłaszając się do komisji, podkreślał, że nie chce być traktowany inaczej niż ktokolwiek inny, twierdził: Armia może zrobić ze mną wszystko, co chce^[65]. Przypisano mu numer US 533110761^[66]. W trakcie pobytu Presleya w wojsku wytwórnia podtrzymywała zainteresowanie wokół artysty, wydając kolejne nagrania: w marcu premierę miał album pt. Elvis Golden Records Vol. 1, który pozostał przez 50 tygodni na liście Billboard 200, a miesiąc później ukazał się singiel „Wear Ring Around Your Neck”, który dotarł do trzeciego miejsca na liście Hot 100^[67]. W trakcie pełnienia służby wojskowej zaczął zażywać deksedrynę, która go pobudzała^[63][68].

Na początku sierpnia 1958 u matki Presleya zdiagnozowano zapalenie wątroby, a jej stan gwałtownie się pogorszył, dlatego artysta został wypuszczony na przepustkę^[67]; Gladys zmarła 14 sierpnia 1958 z powodu niewydolności serca i wątroby w wieku 46 lat^[69]. Śmierć matki załamała Presleya^[70][67]. 1 października trafił do 3. Dywizji Pancernej w Niemczech^[71]. Oddał swoje wynagrodzenie z armii na cele charytatywne, poza tym zakupił telewizory do bazy i dodatkowy zestaw mundurów dla każdego kompana^[72]. 3 marca 1960 zakończył służbę wojskową^[73].